☀️ Oczy Po Narkotykach Zdjęcia

W tym czasie młodzi ludzie sięgają po środki rozluźniające – marihuanę, amfetaminę, kokainę czy heroinę. Sprzyja temu nie tylko brak kontroli rodziców, ale również nawiązywanie nowych znajomości. Należy zatem wskazać, że wpływ na zażywanie narkotyków u dzieci i młodzieży ma grupa rówieśnicza i chęć przynależności Odsłony. "To jest twój mózg" mówi mężczyzna, trzymający jajko. Ci, którzy w latach 80. na własne oczy oglądali tę reklamę społeczną, pamiętają prawdopodobnie jej dalszy ciąg. "To narkotyki" – mówi, wskazując na patelnię. Rozbija na niej jajko i puentuje: "To jest twój mózg na narkotykach." Klasycznej kampanii z roku 1987 Uciekinier - sprawca wypadku w Klęczkowie był po narkotykach. Poszkodowana rodzina w szpitalu [zdjęcia] Monika Smól. 1 lutego 2022, 12:25 - Tata ma czasem złe oczy – mówi kilkuletni chłopczyk. Dlaczego ma złe oczy? – Po narkotykach – odpowiada chłopiec. – Po dopalaczach i trawie – dopowiada jego starszy brat. Mama chłopców wysłała do 15 zdjęć pokazujących, jak narkotyki wpływają na nasz wygląd i zdrowie. 9 września 2019. Uzależnienie od narkotyków to bardzo poważny i złożony problem, który dotyka ludzi na całym świecie. Wpadnięcie w sidła nałogu jest dość proste, gorzej z wydostaniem się z jego śmiercionośnych objęć. Dzisiaj zobaczycie kilka Objawem „wchodzenia” w uzależnienie jest również zmiana podejścia do dotychczasowych zajęć, zainteresowań i wartości. Silna chęć ponownego zażycia, to nic innego jak pierwsze, niewinne sygnały ostrzegawcze, które z chęci zażycia „dla zabawy”, towarzystwa, zamienią się po pewnym czasie w przymus, wywołany tzw. głodem. W Polsce powszechnie uważa się, że metamfetamina nie jest aż tak popularna. Zdecydowanie częściej rodacy sięgają po amfetaminę. Jednak zdaniem prof. Mariusza Jędrzejko sytuacja może Zdjęcia, które pokazała policja, mrożą krew w żyłach. Prowadził po alkoholu i narkotykach /4 - / Materiały policyjne. Zdjęcia, które pokazała policja, mrożą krew w żyłach. /4 Oczy po narkotykach: Mity a fakty; Kortyzol – nie tylko hormon stresu: Klucz do równowagi w naszym ciele; FOMO – co to znaczy? Syndrom FOMO – jak sobie radzić? Toksyczna matka – Analiza toksycznej matki; Za Strachem do wolności: Jak pokonać strach i radzić sobie z lękiem 🌦️ Czujesz się przygnębiony, ale nie wiesz dlaczego? 🌦️ Smutek jest naturalną emocją, ale kiedy zaczyna dominować w Twoim życiu, warto zastanowić się nad… Jednym ze sposobów aby rozpoznać czy bliska nam osoba znajduje się pod wpływem narkotyków lub dopalaczy jest obserwacja wyglądu jej oczu. W zależności od stosowanych substancji wygląd oka może się różnić. W tym artykule dowiesz się na co należy zwrócić uwagę, nauczysz się sprawdzać reakcję źrenicy a także poznasz Przedawkowanie lub nadmierne przyjmowanie może powodować konwulsje, atak serca czy udar. Nie każdy wie, ale cześć osób ma genetyczne uwarunkowania, które mogą prowadzić nawet do zgonu, po zażyciu kokainy. Narkotyk powoduje urojenia, zaburzenia świadomości, może nawet doprowadzić do miażdżycy lub udaru mózgu. d5JEN. Czasem aż krew zalewa. Czasem brakuje słów, ręce opadają, chciałoby się wyjść do sklepu po papierosy i nie wracać przez tydzień. Nie wiadomo, jak tłumaczyć, jak przemówić do rozumu i wyobraźni. Nie wiadomo, czy karać, czy tłumaczyć, czy może milczeć. Rozmowy z dziećmi są bardzo, bardzo trudne, uwypuklają wszystkie rodzicielskie słabości, w tym brak argumentów, brak cierpliwości i brak równowagi. Moja córka ma 9 lat. Rozmowy z nią są… proste. Przez ostatnie lata zapracowałam na jej zaufanie, nie oceniając tego, co mówi i nie karząc jej za to, co robi. Bycie mamą mojej córki jest przyjemne i spokojne, ale nie dostałyśmy tej relacji w prezencie, musiałyśmy obie się o nią postarać. Wiem też, że 9 lat to nie to samo co 17. Wielkie dramaty drugoklasistki nie są tym samym, co nastoletnie problemy licealistki. Dlatego teraz nabieram odwagi, próbuję uzbroić się na zapas w cierpliwość i już teraz nie budować murów, które za kilka lat ciężko będzie przeskoczyć. Dziś z powagą rozmawiam o dziecięcych aferach, poczuciu niesprawiedliwości, o agresji i zaczepkach kilkulatków, by za kilka lat z podobną swobodą mówić o miłości, seksie, przyszłości, buncie, niebezpieczeństwie, odpowiedzialności i wolności. Wierzę, że możemy dać swoim dzieciom tyle akceptacji, ile mamy jej w sobie. Nie damy więcej, niż posiadamy. Wierzę też, że dzieci wzrastają na wzór i podobieństwo swoich rodziców, będąc ich najsurowszymi i najpiękniejszymi zarazem wizytówkami. Wierzę również, że nie można przedawkować rozmów. Tylko jak rozmawiać z dzieckiem? Jak rozmawiać z nastolatkiem? Niedawno miałam możliwość zadania 17-latce wszystkich pytań (w ramach konferencji OdNowa Miłość rozmawiałam z córką Izy Milczarek), które w moim przekonaniu zadałaby każda matka nastolatki… ale się boi, nie wie jak. Zaczęłam od pytania, jak to jest być Tobą? Pisząc ten post, zadałam sobie dokładnie to samo pytanie. Lekko je tylko zmodyfikowałam. Jak to było być nastoletnią mną? Było tak, że nie chciałabym być ponownie w liceum. Nie mam w sobie takiej myśli, że to był czas mojego życia i z przyjemnością wróciłabym do tamtej beztroski i tamtego świata jeszcze niezainfekowanego mediami społecznościowymi i jeszcze pozbawionego filtrów na piękno. Nie wróciłabym, bo to wcale nie był dla mnie beztroski czas. I wcale nie było fajnie być wtedy mną. Często wtedy udawałam, że coś mnie nie rusza, a ruszało strasznie. Chciałam być i zauważona i niewidoczna. Chciałam być jak Sabrina, nastoletnia czarownica, która w serialu zatrzymywała czas. Też tak chciałam. Ten czas był mi potrzebny, by się zastanowić, by wykuć na blachę to, czego nie umiałam zapamiętać, by odnaleźć się w sytuacjach, których nie umiałam przewidzieć. Tylko obawiam się, że zatrzymałabym czas nie na kilka sekund, nie na kwadrans, ale na kilka długich lat. Nie miałabym odwagi wrócić do tej karuzeli niespełnionych oczekiwań i festynu nastoletnich problemów, z których każdy wydawał się najpoważniejszym na świecie, ale tylko dla mnie. A wracając do Tary, 17-latki, z którą rozmawiałam… to wszystko, co sądzicie, że dzieje się w liceach, to się dzieje. Jest właśnie tak, jak obawiacie się, że jest. Jest alkohol, są narkotyki, jest seks, nastoletnie ciąże, samookaleczanie się i próby samobójcze. Cały zestaw rodzicielskich strachów czeka na nasze dzieci. Z jednej strony w ogóle mnie to nie zdziwiło. Czułam, że tak właśnie jest. Z drugiej strony jest mi nieswojo i jako mama czuję się zagubiona. Całe szczęście, że mam jeszcze kilka lat na oswojenie się z tematem, mogę jeszcze się przygotować. Problem #1: porównywanie się Gdy ja byłam nastolatką, też się porównywaliśmy. Kto ma superstary, a kto nie. Komu rodzice powalają iść na imprezę, a komu nie. Kto ma komórkę, a kto nie. Tylko że większość nie miała superstarów, większość też nie miała telefonów komórkowych. Mam wrażenie, że wszyscy byliśmy ,,średniakami”, z zupełnie przeciętną liczbą przywilejów. Nie rozmawialiśmy o seksie wprost, to był jakiś odległy zupełnie temat, tak nam bliski, jak plotki na Pudelku. Ktoś coś gdzieś z kimś, ale nie ja, nie my. Dziś my, dorośli, porównujemy się jak najęci. Kto ma więcej lajków na insta, więcej kasy, ile razy wyjeżdża na wakacje, jak wygląda. My się naprawdę codziennie porównujemy. My, dorośli, świadomi i odpowiedzialni. Udajemy, że tak nie jest, ale to nieprawda. Regularnie to robimy próbując znaleźć swoje miejsce w otaczającej nas rzeczywistości. Dlatego wierzę, że w nastoletnim świecie to nie tyle powszechne, ile obowiązkowe. Trudno uchronić się przed magią instagramowych filtrów. Dobrze, jak jesteśmy świadomi ich działania, gorzej, jak to, co nierealne, staje się prawdą. Nastolatki często nie są tego świadome… Problem #2: czego nastolatek potrzebuje od rodziców Wiesz, jeśli chodzi Ci po głowie to pytanie, proponuję przypomnieć sobie, czego sama potrzebowałaś jako dziecko. Nie ma chyba lepszego sposobu. To jest aż tak proste. Słowa Tary nie zdziwiły mnie, natomiast zasmuciły. Bo widzę, jak bardzo potrzeby nastolatków mijają się z tym, co mogą zaoferować dorośli. Bo gdy rodzic zderza się z codziennością swojego dużego już dziecka, reaguje złością, niedowierzaniem. Automatycznie wymyśla karę, zabiera telefon, alienuje od rówieśników, ośmiesza, bagatelizuje, z drugiej strony wszystko, co mówi nastolatek, odbiera osobiście, zastanawia się, co ludzie powiedzą. I zadaje sobie pytanie: co takiego poszło nie tak, że dziecko robi inaczej, niż ja chcę? Dziecko potrzebuje wolności, a wraz z nią zaufania i nieoceniania swoich wyborów. Wiadomo, że będzie popełniało błędy, ale my wszyscy je popełnialiśmy, nie ma innego sposobu na naukę życia. A przynajmniej ja sama takiego nie znam. Te błędy na nas czekają, jeśli nie popełnimy ich w liceum, popełnimy je na studiach, jedno jest pewno: pytanie nie brzmi, czy je popełnimy, ale kiedy. Tara powiedziała ważną rzecz: to dziecko przychodzi do rodzica ze swoim problemem. To dziecko decyduje, czy i kiedy przyjdzie. A to, czego rodzic nie powinien robić, to naciskać, wymuszać rozmowę. Rozmowa powinna też odbywać się na tej samej płaszczyźnie, a to znaczy, że dziecko nie jest podległe rodzicowi, gdy mówi o tym, co jest dla niego ważne. I jeszcze jedna ważna rzecz: zaufanie. Dziecko ma ufać rodzicom bezgranicznie, ale też rodzic powinien tak samo ufać swojemu dziecku. Relacja nie jest harmonijna, gdy jedna strona jest zobowiązana wierzyć i ufać, a druga podejrzliwie przygląda się wszystkiemu, co robi nastolatek. Problem #3: jakie błędy popełniają rodzice? Nie dają wolności. Nie pozwalają swobodnie dokonywać wyborów, swoich własnych wyborów. Nie pozwalają uczyć się na swoich błędach. A gdy już pozwalają, karzą za te błędy. Dają kary za wszystko, za 15 minut spóźnienia i na gorszą ocenę. Nie pozwalają się wyrazić. Oczekują, że dziecko będzie jak z szablonu, że będzie typowym nastolatkiem z typowymi problemami, które na dodatek powinny być w miarę do ogarnięcia. Byle nie wychodzić za linię tych rodzicielskich oczekiwań. Nie wspierają tego, co dla nastolatków ważne. Nie angażują się emocjonalnie w to, co interesuje ich dzieci. Nie przeżywają wspólnie sukcesów. Zestawiając moje wspomnienia z liceum oraz to, co mówiła podczas rozmowy Tara, widzę tu jeden podstawowy rodzicielski błąd. Brak zrozumienia i akceptacji. Brak nawet takiej przestrzeni, by porozmawiać o plusach i minusach danej sytuacji. Dziecko rośnie w poczuciu, że cokolwiek robi, robi źle, bo zazwyczaj to, co chce i do czego dąży, różni się od wizji rodziców. Problem #4: seks Tak, rodzicom się wydaje, że ich dzieci ,,mają na to jeszcze czas”. Przekładają rozmowy o seksie na później, wstydząc się, albo nie wiedząc, jak zacząć. Jak rozmawiać z nastolatkiem o seksie, żeby nie przekraczać granicy i nie być opresyjnym, ale też by nie zatracić granicy na linii rodzic-dziecko? Wydaje mi się, że rodzice demonizują seks. Tak przedstawiają ten temat, by przypadkiem nie zabrzmiał za fajnie. Straszą, ostrzegają, mówią: pogadamy, jak będziesz dorosła. Albo robią sobie heheszki, obśmiewają i bagatelizują. Tara mówi, by być wspierającym. Twoje nastoletnie dziecko (w Twoich oczach wciąż DZIECKO!) UPRAWIA SEKS? To, co się stało, to się nie odstanie. Gadaniem, krzykiem i kara nie cofnie się czasu. Według Tary, na 10 koleżanek, 6 ma za sobą inicjację seksualną. 6 na pewno. Młodzież też elastycznie podchodzi do swojej seksualności, odkrywając siebie. Ale czasem w tym temacie kierują się też… modą. Wiem, to zupełnie bez sensu. Orientacja seksualna dyktowana modą? Przecież to jakiś żart. A jeśli to prawda? Rodzicu, jeśli nie pozwalasz dziecku zadawać pytań, nawet tych trudnych, jeśli wyśmiewasz to, z czym przychodzi Twoje dziecko, jeśli unikasz trudnych tematów, Twoje dziecko będzie na własną rękę uczyć się życia. I nie zawsze sposób nauki bedzie Ci się podobał. Ale… chyba nie zostawiasz nastolatkowi wyboru. Problem #5: wyłudzanie nagich zdjęć Nie spodziewałam się, że nastolatki borykają się z tym właśnie problemem, czyli z wyłudzaniem nagich zdjęć. Tara mówi, że często dziewczyny dostają zdjęcia penisów swoich szkolnych kolegów oraz pytanie: może się odwdzięczysz? Te świadome dziewczyny nie reagują, nie wysyłają swoich zdjęć. Czasem też straszą sądem i, jeśli mają szczęście dorastać w domu z rodzicami pełnymi zrozumienia, mówią o tym dorosłym. Ale są też te, które nie umieją odmówić, czują presję, nie radzą sobie z oczekiwaniami kolegów. Wysyłają swoje zdjęcia, by zdobyć akceptację, by dostać uznanie i aprobatę, a później nie radzą sobie ze wstydem, upokorzeniem, strachem przed reakcją szkoły i rodziców. Przecież każdy z nas słyszał o samobójstwach nastolatków, których powodem był wstyd. Problem #6: brak akceptacji To będzie krótki punkt. Jeśli dziecko nie dostanie akceptacji w domu, będzie jej szukało w innym miejscu. By ją dostać, może posunąć się do działań dla siebie niebezpiecznych, krzywdzących. Tara zaznaczyła, że wymykanie się z domu, kłamstwa, wagarowanie, wczesny seks, picie alkoholu jest spowodowane brakiem zrozumienia w domu. To powiedziała 17-latka, a ja jej wierzę. Jeśli dom kojarzy się z wiecznym niezadowoleniem rodziców, z karą, z samotnością, z krzykiem, przemocą, wstydem, niezrozumieniem, niesprawiedliwością, dziecko będzie go unikało. Przecież to jest naturalne, do przewidzenia, że nie ciągnie nas tam, gdzie nam źle. Chcesz być ze swoim dzieckiem blisko? Chcesz wiedzieć, co u niego słychać, z czym się zmaga, chcesz, by Ci ufało? Okaż mu ZROZUMIENIE i AKCEPTACJĘ. Jakich słów brakowało nam w dzieciństwie? Zapytałam moje Czytelniczki, co chciały usłyszeć z ust swoich rodziców, gdy były nastolatkami. Słowa, które były im bardzo potrzebne, a których nikt w ich stronę nie mówił. Odpowiedzi wciąż się powtarzały i mogłam wyróżnić kilka kluczowych. Jest mi smutno, gdy je czytam. Bo to jest przecież podstawa, baza. To nie jakieś wymysły, żadne gwiazdki z nieba, ale słowa, które każdemu z nas się należą. Każde dziecko powinno je usłyszeć, przynajmniej raz dziennie. To są słowa, które nie powinny być limitowane, nie powinno ich brakować. A przede wszystkim żadne dziecko nie powinno być nimi szantażowane, nie powinno starać się coraz bardziej, by na nie zasłużyć. Te słowa nie powinny być nagrodą za dobre zachowanie. Kocham Cię. Jestem z Ciebie dumny. Poradzisz sobie. Wszystko będzie dobrze. Jesteś dla mnie ważna. Jesteś wystarczająca. Wierzę w Ciebie. Możesz na mnie liczyć. Ufam Ci. Rozumiem, że jest Ci trudno. Przepraszam. Jestem przy Tobie. Jak rozmawiać z dzieckiem? Myślę sobie, że to jest w zasadzie proste. Im więcej okazujemy naszym dzieciom uczuć, im więcej cierpliwości, empatii, zrozumienia i akceptacji, tym więcej o nich wiemy, tym częściej dzieciaki się przed nami otwierają. Ale jest jeden szkopuł. Musimy zacząć od siebie. To my musimy najpierw zachować spokój, zimną krew, uspokoić nerwy, by nie wybuchnąć, zagryźć zęby, by nie pouczać, nie ochrzanić, nie wyśmiać. To my musimy nauczyć nasze dzieci, że na nas można liczyć. Musimy być PRZEWIDYWALNI ze swoimi reakcjami. Wybaczcie to ,,musimy”, ale to słowo wydaje mi się uzasadnione. Relacje z dziećmi to nie przestrzeń do nieudanych prób, bo niestety cena jest zbyt wysoka. Nie warto eksperymentować na własnym dziecku A wracając do tytułowego pytania. Nie pytaj, jak rozmawiać z dzieckiem. Zapytaj, kiedy ma czas. I nie zapomnij o akceptacji, uważności, zrozumieniu i szacunku. Zapomnij natomiast o ocenianiu. Uzależnienie od narkotyków to bardzo poważny i złożony problem, który dotyka ludzi na całym świecie. Wpadnięcie w sidła nałogu jest dość proste, gorzej z wydostaniem się z jego śmiercionośnych objęć. Dzisiaj zobaczycie kilka najbardziej spektakularnych przemian ludzi, którzy porzucili heroinę, metaamfetaminę, czy inne narkotyki od których byli uzależnieni. Jak wyglądali wtedy, a jak wyglądają teraz? Przekonajcie się. Dla porównania możecie obejrzeć także nasz inny artykuł, poświęcony przemianom ludzi, którzy wyrzucili ze swojego życia alkohol: Fotografie pokazujące, jaki wpływ ma alkohol na nasz wygląd. Poniżej przedstawiamy listę cech, zachowań i przedmiotów, których zaobserwowanie u dziecka może, ale nie musi oznaczać, że bierze ono narkotyki. Wygląd zewnętrzny oczy rozszerzone źrenice, w nikłym stopniu reagujące na światło sprawdź → amfetaminę, → ecstasy, → kokainę, → LSD zwężone źrenice sprawdź → opiaty przekrwione oczy sprawdź → marihuanę szklane, wodniste oczy sprawdź → opiaty zapalenie spojówek sprawdź → środki wziewne nadwrażliwość na światło sprawdź → środki wziewne nos, twarz czerwony nos z krostkami i objawami egzemy (zaczerwieniona, łuszcząca się skóra, swędzenie) sprawdź → kokainę katar lub krwawienie z nosa sprawdź → środki wziewne krosty i wrzody w okolicach nosa i ust sprawdź → środki wziewne pęknięcia na wargach sprawdź → środki wziewne obrzęk twarzy, przerost żuchwy sprawdź → sterydy inne zmiany skórne (plamy, zaczerwienienia) sprawdź → sterydy wygląd jak po spożyciu alkoholu sprawdź → barbiturany, → benzodiazepiny blade palce sprawdź → marihuanę ślady wkłuć na ciele sprawdź → opiaty krople krwi na rękawach sprawdź → opiaty znaczne ubytki wagi ciała sprawdź → amfetaminę Zapach słodkawa woń oddechu, włosów i ubrania sprawdź → marihuanę silny zapach potu sprawdź → LSD niemiły zapach w pomieszczeniu sprawdź → opiaty wyraźny zapach rozpuszczalników sprawdź → środki wziewne zapach palonych liści sprawdź → marihuanę Zachowanie mowa bełkotliwa mowa sprawdź → barbiturany, → benzodiazepiny bełkotliwa mowa i wesołkowatość sprawdź → LSD, → grzyby halucynogenne zaburzenia mowy (mowa zamazana, bełkotliwa) sprawdź → środki wziewne gadatliwość sprawdź → kokainę, → środki wziewne gadatliwość i wesołkowatość, stany euforyczne sprawdź → marihuanę dziwne, nieracjonalne wypowiedzi sprawdź → LSD prowadzenie rozmów z wyimaginowanymi osobami sprawdź → grzyby halucynogenne przypływ energii, ożywienie poprawa nastroju, przypływ energii sprawdź → sterydy pobudzenie, ożywienie, podniecenie sprawdź → ecstasy i → środki wziewne nadpobudliwość i wzmożona aktywność sprawdź → kokainę nerwowość, drażliwość sprawdź → amfetaminę ogólne podniecenie i nadczynność psychoruchowa sprawdź → marihuanę nerwowość, impulsywność, agresywność sprawdź → sterydy niepokój psychoruchowy sprawdź → kokainę zachowania agresywne sprawdź → kokainę wyostrzenie zmysłów wzroku i słuchu sprawdź → grzyby halucynogenne nadmierne poczucie pewności lub nieuzasadniony strach sprawdź → amfetaminę kłopoty ze snem sprawdź → amfetaminę wahania nastroju od euforii do depresji sprawdź → amfetaminę mało racjonalne i dziwne zachowanie (np. okazywanie niecodziennej sympatii wobec innych) sprawdź → ecstasy obniżony nastrój brak koordynacji ruchowej sprawdź → ecstasy i → marihuanę brak koordynacji ruchowej i widoczne zaburzenie orientacji przestrzennej sprawdź → LSD nieporadność ruchowa sprawdź → środki wziewne zaburzenia orientacji przestrzennej sprawdź → marihuanę zmniejszenie aktywności życiowej sprawdź → barbiturany, → benzodiazepiny senność sprawdź → barbiturany, → benzodiazepiny zamroczenie sprawdź → opiaty objawy fizjologiczne katar sprawdź → kokainę, → opiaty kaszel sprawdź → marihuanę kichanie i kaszel sprawdź → środki wziewne wymioty sprawdź → barbiturany, → benzodiazepiny zwiększone łaknienie, apetyt na słodycze sprawdź → marihuanę brak apetytu sprawdź → opiaty różne objawy silne halucynacje sprawdź → grzyby halucynogenne poczucie siły i kondycji sprawdź → sterydy zaburzenia równowagi hormonalnej sprawdź → sterydy szybki przyrost masy mięśniowej, nieproporcjonalny do czasu poświęcanego ćwiczeniom na siłowni sprawdź → sterydy Przedmioty igły, strzykawki sprawdź → amfetaminę, → kokainę, → opiaty małe opakowania plastikowe zawierające biały proszek lub kryształy sprawdź → amfetaminę tabletki, kapsułki, drażetki różnych kolorów sprawdź → amfetaminę, → barbiturany, → benzodiazepiny opakowania po tabletkach/drażetkach sprawdź → barbiturany, → benzodiazepiny biały proszek lub bezbarwne przezroczyste kryształy bez zapachu o gorzkim smaku sprawdź → kokainę rurki do wdychania oparów sprawdź → kokainę bibułka nasączana roztworem sprawdź → LSD cukier w kostkach sprawdź → LSD opłatki sprawdź → LSD małe tubki z płynem sprawdź → LSD brązowo-szare nasionka w kieszeniach lub w podszewce sprawdź → marihuanę bibuła papierosowa sprawdź → marihuanę zielony tytoń sprawdź → marihuanę brązowe watki, kapsle, nakrętki, łyżki sprawdź → opiaty rurki do wdychania oparów sprawdź → opiaty naczynia pokryte brudnym nalotem sprawdź → opiaty osmalone sreberka sprawdź → opiaty torebki z brunatnawym proszkiem sprawdź → opiaty słoma makowa sprawdź → opiaty tuby kleju, smary sprawdź → środki wziewne torebki plastikowe z klejem sprawdź → środki wziewne Narkomania jest poważną, chroniczną chorobą, która nieleczona może być przyczyną śmierci. Substancje psychoaktywne prowadzą do silnego uzależnienia psychicznego oraz fizycznego. Dlatego też, odstawienie lub znaczne ograniczenie ilości zażywanych dawek narkotyków skutkuje pojawieniem się objawów zespołu odstawiennego. Głód narkotykowy polega na wystąpieniu nie tylko symptomów psychicznych w postaci natrętnych, uporczywych myśli o specyfikach, ale również nieprzyjemnych, niekiedy nawet bolesnych objawów somatycznych, takich jak nudności i wymioty, biegunka, drżenie ciała, ból głowy i całego ciała. Remedium na występujące objawy zespołu abstynencyjnego jest przyjęcie kolejnych dawek narkotyku, do których organizm zaczyna się niejako przyzwyczajać. Wynikiem tego jest rozwinięcie się tolerancji na dany środek psychoaktywny i konieczność zażywania coraz większych ilości narkotyku, w celu uzyskania takich samych lub podobnych efektów działania substancji. Jest to niebezpieczne, gdyż nierzadko wiąże się z sytuacją przedawkowania i zatrucia organizmu będącego efektem przyjęcia zbyt dużych dawek narkotyku. Co ważne, sytuacja ta może wynikać z nieświadomego działania i chęci odurzenia się bądź dążeniem do zgonu w wyniku przedawkowania (tzw. złoty strzał w przypadku wstrzyknięcia zbyt dużej dawki narkotyku). Przedawkowanie i zatrucie związane jest bardzo często z zapaścią narkotykową, która stanowi zagrożenie dla życia narkomana lub osoby eksperymentującej z substancjami narkotycznymi. Czym zatem jest zapaść narkotykowa? Jak wygląda zapaść po narkotykach? Jakie są objawy zapaści narkotykowej? Jak pomóc osobom poszkodowanym, u których pojawiła się zapaść narkotykowa? CO TO JEST ZAPAŚĆ NARKOTYKOWA? Zapaść narkotykowa jest bezpośrednio związana z przedawkowaniem substancji psychoaktywnych i zatruciem organizmu przez toksyczne związki, które znajdują się w narkotykach. Zapaść po narkotykach jest stanem ostrej niewydolności krążenia, która spowodowana jest zmniejszeniem stosunku objętości krwi krążącej do pojemności układu naczyniowego. Stanowi stan bezpośredniego zagrożenia życia osoby uzależnionej. Z zapaścią po narkotykach związana jest zazwyczaj utrata świadomości. JAK WYGLĄDA ZAPAŚĆ PO NARKOTYKACH? Zapaść po narkotykach może się różnić – mieć inne objawy i przebieg. Sytuacja ta uzależniona jest od rodzaju substancji psychoaktywnej, którą nastąpiło zatrucie w wyniku przedawkowania. W zależności od rodzaju przyjętego środka psychoaktywnego – amfetaminy, ecstasy, heroiny czy innych narkotyków pojawiają się inne symptomy. Z tego względu znajomość objawów, które występują w wyniku przedawkowania i zatrucia narkotyków stanowi kluczową kwestię, aby udzielić pierwszej pomocy poszkodowanemu. ZAPAŚĆ PO NARKOTYKACH – OBJAWY Jak już wspomniano objawy i przebieg zapaści po narkotykach uzależnione są od rodzaju substancji psychoaktywnej, która wywołała stan zagrożenia życia. Należy jednak wskazać, że wśród najczęściej pojawiających się symptomów, które świadczą o zapaści jest: – przyspieszenie akcji serca – utrata przytomności – podwyższona lub obniżona temperatura ciała – drgawki i drżenie ciała – utrata przytomności Ponadto, dochodzi do ostrej niewydolności krążenia, która połączona jest ze spadkiem ciśnienia krwi, powodującym silne osłabienie oraz uczucie zamierania. Stan ten nierzadko kończy się utratą świadomości narkomana. Warto podkreślić, że utrata przytomności w sytuacji zapaści narkotykowej poprzedzona jest zazwyczaj atakiem paniki, nudnościami i wymiotami oraz hiperwentylacją, czyli szybkimi, głębokimi oddechami narkomana. W niektórych przypadkach zapaść narkotykowa może wywołać utratę wydolności oddechowej, która w skrajnych przypadkach skutkuje śmiercią, następującą w wyniku uduszenia (paraliż mięśni oddechowych). CO ROBIĆ W SYTUACJI ZAPAŚCI PO NARKOTYKACH? Przedawkowanie i zatrucie narkotykami może skutkować pojawieniem się zapaści narkotykowej, która stanowi realne zagrożenie dla zdrowia i życia poszkodowanego. Co zatem robić w sytuacji, kiedy wystąpią objawy zapaści? Należy podkreślić, że kluczowe znaczenie ma czas, dlatego też szybka reakcja osób, które znajdują się w pobliżu nierzadko umożliwia uratowanie życia narkomana. Pierwszym krokiem w przypadku zapaści narkotykowej jest wezwanie karetki pogotowia. Niemniej jednak, nie bez znaczenia jest to, jak pomożemy osobie poszkodowanej zanim na miejsce dotrą specjaliści. W przypadku osoby przytomnej, u której wystąpił atak paniki należy spróbować uspokoić poszkodowanego. Ponadto, warto podjąć rozmowę, której celem będzie uzyskanie informacji co do tego, jakie narkotyki i w jakiej ilości przyjął. Będą one niezwykle przydatne dla lekarzy, gdyż znacznie ułatwią ustalenie leczenia i podanie skutecznej odtrutki na substancję psychoaktywną. W sytuacji, kiedy osoba, u której wystąpiły objawy zapaści, jest nieprzytomna ale oddycha, należy ułożyć ją w pozycji bocznej ustalonej i obserwować oddech. Natomiast w przypadku nieprzytomnego poszkodowanego, u którego ustały czynności oddechowe, konieczne jest sprawdzenie drożności dróg oddechowych oraz rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Co ważne, resuscytacja powinna być przeprowadzana do momentu przyjazdu karetki pogotowia i przejęcia akcji reanimacyjnej przez wykwalifikowanych ratowników medycznych. Należy również wskazać, że zapaści mogą towarzyszyć drżenie i drgawki. W takiej sytuacji, należy zabezpieczyć głowę poszkodowanego tak, aby uniemożliwić uderzanie o twardą powierzchnię. Uzależnienie, czegokolwiek by nie dotyczyło, zawsze prowadzi do wyniszczenia organizmu i degradacji życia uzależnionego we wszystkich jego sferach. W skrajnych przypadkach nałóg może doprowadzić nawet do śmierci w wyniku przedawkowania i zatrucia oraz zapaści, tak jak ma to miejsce między innymi przy długotrwałym narkotyzowaniu się twardymi narkotykami. Należy zatem podkreślić, że znajomość objawów towarzyszących przedawkowaniu, zatruciu i zapaści narkotykowej umożliwia udzielenie pierwszej pomocy poszkodowanym i uratowanie życia, bowiem w takich przypadkach niezwykle istotny jest czas reakcji. Objawy przedawkowania narkotyków są różne, bo zależą od konkretnego środka stosowanego przez daną osobę. Warto umieć rozpoznać, jak zachowuje się osoba, która przedawkowała amfetaminę, ecstasy, heroinę czy kokainę. Pamiętajmy, że każdy może zetknąć się z człowiekiem, który przedawkował narkotyki, dlatego też posiadanie wiedzy na temat pierwszej pomocy przy przedawkowaniu narkotyków jest niezwykle istotne. Spis treściObjawy przedawkowania opiatówObjawy przedawkowania ecstasyObjawy przedawkowania marihuanyObjawy przedawkowania kokainyObjawy przedawkowania amfetaminyPierwsza pomoc przy przedawkowaniu narkotyków Różne są przyczyny przedawkowania narkotyków: czasami osoba uzależniona nieświadomie zażywa zbyt dużą ilość narkotyku, w innych przypadkach zażycie nadmiaru substancji psychoaktywnej jest celowe i ma spowodować zgon pacjenta (w przypadku heroiny takie zachowanie określa się potocznie „złotym strzałem”). Niezależnie od przyczyny przedawkowania narkotyków, istotne jest to, że osobę znajdującą się w stanie zatrucia substancją psychoaktywną można uratować – o ile oczywiście pomoc zostanie jej udzielona odpowiednio szybko. Znajomość zasad pierwszej pomocy przy przedawkowaniu narkotyków jest bardzo przydatna, zanim jednak będzie można jej udzielić, najpierw trzeba znać objawy przedawkowania poszczególnych środków narkotycznych. Prawie 10 tysięcy osób – aż tyle wynosi roczna liczba zgonów w Europie, do których dochodzi na skutek przedawkowania narkotyków. Objawy przedawkowania opiatów Do opiatów zaliczane są zarówno najsilniejsze leki przeciwbólowe (jak morfina), ale i heroinę. Sygnałami świadczącymi o przedawkowaniu opiatów są: zatrzymanie oddechu z wyczuwalnym jednocześnie tętnem (taka kompilacja dolegliwości uznawana jest za objaw patognomoniczny, czyli typowy dla przedawkowania opiatów), znaczne zwężenie źrenic (określane jako szpilkowatość źrenic), spowolnienie czynności serca, spadek ciśnienia tętniczego krwi, zaburzenia świadomości (mogące przybierać nawet formę śpiączki), bladość skóry, obniżenie temperatury ciała. Objawy przedawkowania ecstasy Ecstasy to dostępna w formie tabletek pochodna amfetaminy. Dolegliwościami sugerującymi przedawkowanie ecstasy mogą być: spadek ciśnienia tętniczego krwi, przyspieszenie czynności oraz zaburzenia rytmu serca, znaczny wzrost temperatury ciała, który (szczególnie w połączeniu ze wzmożoną aktywnością ruchową) może sprzyjać głębokiemu odwodnieniu, drgawki, śpiączka, pobudzenie psychoruchowe, znaczny lęk, który może przerodzić się w napad paniki, szczękościsk. Objawy przedawkowania marihuany W przypadku marihuany, nie ma zgodności w kwestii tego, czy rzeczywiście można przedawkować ten narkotyk. Wynika to chociażby z tego, że dawka śmiertelna marihuany jest prawie 35 razy większa niż śmiertelna dawka kokainy. Mimo tego, że stosowanie marihuany w nadmiarze teoretycznie nie grozi zagrożeniem życia, to jednak u osób zażywających w zbyt dużej ilości i tak mogą pojawiać się pewne dolegliwości, jak np.: znaczna suchość w obrębie jamy ustnej, przyspieszone bicie serca, zawroty głowy, senność, spadek ciśnienia tętniczego krwi. Objawy przedawkowania kokainy Kokaina zaliczana jest do tzw. środków psychostymulujących. Objawami przedawkowania kokainy bywają: przyspieszenie czynności serca, zaburzenia rytmu serca, wzrost lub spadek ciśnienia tętniczego krwi, wzmożona potliwość, nudności, wymioty, dreszcze, drgawki, znaczne pobudzenie psychoruchowe, rozszerzenie źrenic, majaczenie, znacznego stopnia lęk, ból w obrębie klatki piersiowej. Przedawkowanie kokainy grozi nawet bardzo poważnymi powikłaniami, takimi jak zawał serca, krwotok wewnątrzczaszkowy czy niewydolność nerek. Objawy przedawkowania amfetaminy Amfetamina, podobnie jak kokaina, jest silnym psychostymulantem. Przedawkowanie amfetaminy może się manifestować: silnym pobudzeniem psychoruchowym, zaburzeniami rytmu serca, wzmożoną temperaturą ciała, drgawkami, bólem brzucha, wzrostem ciśnienia tętniczego krwi, znaczną sztywnością mięśni, suchością w jamie ustnej. Podobnie jak przy zatruciu kokainą, skutkami przedawkowania amfetaminy mogą być zawał serca czy krwotok wewnątrzczaszkowy. Pierwsza pomoc przy przedawkowaniu narkotyków Udzielając pomocy osobie, która przedawkowała narkotyki, należy przestrzegać wszelkich ogólnych zasad dotyczących pierwszej pomocy. Przed podjęciem jakichkolwiek czynności należy upewnić się, że nam samym nie zagraża żadne niebezpieczeństwo. Natrafiając na osobę, która prawdopodobnie przedawkowała narkotyki, powinniśmy rozejrzeć się po otoczeniu. W razie zauważenia podejrzanie wyglądających substancji, które mogą być środkami psychoaktywnymi, najkorzystniej byłoby je schować i przekazać później personelowi medycznemu. Materiał taki może posłużyć do analizy, czym dokładnie zatruł się pacjent, a wiedza taka pozwoli wdrożyć odpowiednie co do przedawkowania danej substancji leczenie. Jeżeli pacjent po przedawkowaniu narkotyków jest przytomny, powinniśmy starać się go uspokoić. Nadpobudliwość może sprawiać, że pacjent będzie groźny nie tylko dla siebie, ale i dla swojego otoczenia – może on mieć wtedy problemy z kontrolą własnych zachowań. Z osobą, która przedawkowała narkotyki nie warto dyskutować czy też perswadować jej, że uzależnienie szkodzi zdrowiu. Takie zachowania mogą sprzyjać zachowaniom agresywnym – najlepsze w przypadku pierwszej pomocy po przedawkowaniu narkotyków będzie zachowanie spokoju i przyjęcie neutralnej postawy. U osób nieprzytomnych podstawowe postępowanie obejmuje ocenę funkcji życiowych. Należy sprawdzić, czy pacjent oddycha oraz czy wyczuwalne jest jego tętno. Przy braku oddechu należy rozpocząć sztuczne oddychanie oraz uciskać klatkę piersiową (zgodnie z zasadami resuscytacji należy powtarzać schemat bazujący na dwóch oddechach ratowniczych, po których wykonuje się 30 uciśnięć klatki piersiowej). Czynności takie należy wykonywać do czasu, aż pacjent zacznie oddychać. W przypadku braku reakcji, resuscytację powinno się prowadzić aż do momentu przybycia na miejsce zdarzenia wykwalifikowanej pomocy medycznej. Zdarzyć się może również, że osoba, która przedawkowała narkotyki straci przytomność, ale czynność oddechowa będzie u niej zachowana. W takiej sytuacji należy starać się zapobiec zadławieniu. W tym celu powinno się ułożyć pacjenta w pozycji bocznej ustalonej, a następnie bacznie obserwować jego stan, aż do przyjazdu karetki. Objawem przedawkowania narkotyków może być wystąpienie drgawek. W razie zetknięcia z taką sytuacją, należy przede wszystkim zadbać o ułożenie głowy chorego – powinno się ją tak ustabilizować, aby nie doszło do jakiegoś urazu. Jak to zrobić? Głowę można lekko przechylić w bok, aby umożliwić swobodny wyciek śliny z jamy ustnej.

oczy po narkotykach zdjęcia