🏸 Jak Kłaść Szpachlę Na Ścianę

Gładź gipsowa może w łatwy sposób pobrudzić i zniszczyć meble, dlatego dobrze jest wynieść je z pokoju, w którym będzie wykonywane szpachlowanie lub dokładnie je zakryć -np. folią malarską. Ważne, by nie zapomnieć również o zabezpieczeniu drzwi i okien. Następnie ściany, na które zostanie nałożona gładź gipsowa Jak kłaść gładź szpachlową krok po kroku? Teraz, gdy masz wszystko przygotowane, możemy przejść do kładzenia gładzi szpachlowej. Pierwszym krokiem jest nałożenie warstwy kleju do tapet na ścianę. Użyj pędzla do kleju, aby równomiernie rozprowadzić klej na powierzchni ściany. Układanie płytek z cegły na ścianie składa się z dwóch etapów: klejenia i fugowania. Zanim zaczniesz montaż powinieneś zadecydować o wzorze murowania cegieł, który chcesz odwzorować. Przygotowaliśmy dla Ciebie infografikę, dzięki której dowiesz się jak położyć cegły na ścianie lub podłodze. Wady gresu szkliwionego. wysoka odporność na plamy oraz zabrudzenia. o ile gres nie jest matowy, łatwo usunąć z niego bieżące zabrudzenia. ma niski poziom nasiąkliwości. może być stosowany w łazience, kuchni, ale też na zewnątrz. dostępny jest w wielu wariantach kolorystycznych. skutecznie imituje drewno lub kamień. Glinę na ścianę może kłaść każdy, nawet dzieci. Zachęcamy do wspólnego budowania i pokazujemy, jak położyć dobry tynk gliniany z gliny kopanej. Artykuł opowiada o tynkowaniu gliną wykopaną z ziemi, najlepiej z okolicy powstającego domu. Nie podejmujemy tutaj tematu tynkowania gliną suszoną w workach. Płytki posiadają nierównomierną strukturę zewnętrzną , która wspaniale odzwierciedlają ścianę wykonaną z "kamienia" naturalnego choć tak nie obciążają struktury budynku . Wzór pasuje do wnętrz stylizowanych na "stare" jak również doskonale nadaje się do nowoczesnych aranżacji wnętrz. Jak położyć kamień elewacyjny na zewnątrz? Skorzystaj z naszej instrukcji. KROK 1: Przygotowanie podłoża pod kamień dekoracyjny; Zanim rozpoczniesz mocowanie kamienia do elewacji, dokładnie oczyść i zabezpiecz ścianę. Usuń z niej wszelkie luźne fragmenty, kurz i zabrudzenia. Szpachlę nałożyć na ścianę dużą szpachelką. Kompozycja nakłada się na nią małą, tworząc wałek na krawędzi ostrza o szerokości od dwóch do trzech centymetrów i wysokości około centymetra. Jeśli kompozycja jest gruba, możesz wziąć więcej roztworu, jeśli jest płynna, może płynąć, ponieważ wałek jest mały. Krok 1. Kolejny krok jest jednak inny – klej nakłada się na ścianę, a nie na powierzchnię tapety. W tym celu warto użyć szerokiego pędzla, który pomoże równomiernie rozprowadzić specyfik. Najlepiej kłaść klej stopniowo, pasami niewiele szerszymi niż odcinki tapety. Jej elementy należy kolejno umieszczać na ścianie, zaczynając od Podstawowa zasada głosi, że ściany powinniśmy szpachlować od dołu, a następnie przenosimy się ku górze. W przypadku sufitu gładź gipsowa sypka nakładana jest najpierw przy ścianie, a później do środka pomieszczenia. Należy jednak pamiętać o tym, że jedna warstwa gładzi nie powinna być większa niż 3 mm, w przeciwnym Jak wybrać odpowiednią szpachlę do szpachlowania ścian? Aby wybrać odpowiednią szpachlę do szpachlowania ścian, należy wziąć pod uwagę kilka czynników. Przede wszystkim należy określić rodzaj powierzchni, na której będzie wykonywana praca. Jeśli powierzchnia jest gładka, wystarczy użyć szpachli uniwersalnej. Jeśli jednak powierzchnia jest nierówna, należy użyć Tynk mozaikowy to prosty i efektowny sposób na oryginalną elewację. Sprawdź, jak stworzyć mozaikową ścianę, która z pewnością zachwyci każdego z przechodniów ImQzL. Masy szpachlowe to materiały budowlane powszechnie stosowane przy wszelkiego rodzaju pracach budowlanych i wykończeniowych. Służą one wypełnianiu ubytków, rys i pęknięć, wyrównywaniu powierzchni, przygotowują powierzchnie pod malowanie, tapetowanie. Niekiedy wykorzystuje się je również do spoinowania połączeń z płyt kartonowo-gipsowych. Jaki rodzaj masy szpachlowej wybrać?Na rynku dostępne są masy szpachlowe w dwóch postaciach – suchej na bazie gipsu oraz mokrej na bazie spoiwa polimerowego. Masa szpachlowa w postaci suchej mieszanki wymaga dokładnego wymieszania z wodą. Dobrze sprawdzi się ona do wygładzania dużych nierówności, ponieważ za jej pomocą można nakładać warstwy o grubości nawet do 5 w postaci mokrej, czyli gładzie gotowe nie wymagają mieszania z wodą. Są to produkty gotowe do natychmiastowego zastosowania w postać gęstej śmietany. Gładź gotowa w przeciwieństwie do tej w proszku nie sprawdzi się przy nakładaniu grubymi warstwami, a więc do likwidowania dużych ubytków w ścianach. Warto jednak dodać, że gotowe bazy szpachlowe produkowane są na bazie żywic, dzięki czemu mają bardzo dobrą przyczepność, a ich największą zaletą jest możliwość nakładania w bardzo cienkich długo schnie masa szpachlowa? Czas schnięcia masy szpachlowej uzależniony jest od rodzaju szpachli, grubości nałożonej warstwy, temperatury i wilgotności powietrza. Gotowa gładź szpachlowa z reguły schnie szybciej niż ta w proszku, co przekłada się na szybszy postęp prac remontowych. Czas schnięcia mas szpachlowy z reguły waha się od 2 do 24 godzin. Do maskowania ubytków i wyrównania nierówności za pomocą gładzi gipsowej najlepiej użyć dwóch szpachelek o różnej wielkości. Mniejszą szpachelką można wprowadzić masę szpachlową do wgłębień i ubytków w ścianie, z kolei większa szpachelka dobrze sprawdzi się do wyrównywania gładzi na większych powierzchniach. Miejsca szczególnie narażone na obtłuczenia, np. narożniki ścian można dodatkowo zabezpieczyć profilami aluminiowymi. Jak przygotować powierzchnię do nałożenia masy szpachlowej? W przypadku ścian ze starymi powłokami malarskimi, powierzchnie przeznaczone do szpachlowania powinny być odpowiednio przygotowane. Oznacza to, że ściana musi być sucha, pozbawiona kurzu i zanieczyszczeń. Dlatego w celu ujednolicenia chłonności podłoża i zwiększenia przyczepności masy szpachlowej zaleca się podłoże zagruntować specjalnym środkiem gruntującym. Jaką masę szpachlową wybrać do spoinowania płyt kartonowo-gipsowych?Typowe spoinowanie płyt g-k polega na tym, że najpierw nakłada się warstwę masy szpachlowej, a potem wtapia się w nią tzw. taśmę zbrojącą. Następnie na taśmę nakłada się drugą warstwę masy. Mas do spoinowania płyt kartonowo gipsowych na rynku jest bardzo dużo. W zależności od potrzeb do spoinowania połączeń między płytami gipsowymi stosuje się masy o podwyższonej elastyczności lub masy zbrojone włóknami. Stosując masy zbrojone włóknami, nie ma potrzeby wzmacniać spoin nie masz czasu ani chęci, żeby zastanawiać się nad tymi aspektami 518-608-014 Skontaktuj się ze mną i problem będzie z głowy  Przygotowanie ściany pod malowanie czy tapetę często wymaga uprzedniego przygotowania. Gładzenie jest niemal obowiązkowe, ale często nie obejdzie się również bez szpachli. Czym się od siebie różnią? Jaką metodą można to robić? Na te pytania odpowiadamy w niniejszym różni się szpachlowanie od gładzenia?Mimo że obie te nazwy są często stosowane zamiennie lub nawet mylone ze sobą, w rzeczywistości są to dwa różne zabiegi, w których wykorzystuje się różne materiały. Przejdźmy zatem do ich najistotniejszych różnic. Do szpachlowania konieczna jest masa szpachlowa (gips szpachlowy). Może być ona nakładana na praktycznie każdą wykorzystywaną w budownictwie powierzchnię, np. beton, tynki gipsowe, cementowe i cementowo-wapienne. Celem szpachlowania ścian jest korekta większych nierówności oraz dokładne wyprowadzenie płaszczyzn i kątów (szpachlować można też sufity). Masa szpachlowa charakteryzuje się dużą przyczepnością i wytrzymałością, dzięki czemu można ją wykorzystać do łączenia prefabrykatów ( płyt ściennych) i małych dekoracji gipsowych. Szpachlę nakłada się zazwyczaj w dość grubej (do 6 mm) pojedynczej warstwie. Gdy wyschnie, staje się stosunkowo twarda, co jednocześnie zmniejsza jej podatność na uszkodzenia i utrudnia szlifowanie. Szpachla zawsze trafia na ścianę przed gładzią (choć może być również jedyną warstwą).Przy gładzeniu wykorzystuje się natomiast gładź gipsową (odróżniającą się od szpachli znacznie drobniejszym uziarnieniem), która ma nadać powierzchni ścian i sufitów możliwie idealną. Można przy tym zniwelować wyłącznie niewielkie nierówności i nie powinna trafiać na ścianę bezpośrednio — konieczne jest wcześniejsze nałożenie szpachli. Gładź gipsowa ma niższą wytrzymałość mechaniczną i nie może być nakładana w grubych warstwach przez wzgląd na drobne uziarnienie. W związku z tym najczęściej gładzi się najczęściej w przynajmniej dwóch warstwach, z których żadna nie powinna przekraczać 2 mm grubości. Niektóre gładzie mogą być obrabiane na mokro (stalową pacą), co eliminuje potrzebę gładź, jak i szpachlę można nakładać na dwa sposoby — ręcznie lub ta umożliwia bardzo precyzyjne rozprowadzanie materiału również w miejscach o utrudnionym dostępie (np. za rurami lub w kątach). Niestety jest przy tym także bardzo czasochłonna, zwłaszcza gdy trzeba położyć gładź lub szpachlę na dużej większej powierzchni. Warto jednak pamiętać, że jest to stosunkowo proste i nie wymaga większej wprawy, ani specjalistycznego sprzętu — poradzi sobie z tym nawet całkowity amator, co ma spore znaczenie przy ograniczonym budżecie. Bardzo trudno jednak uzyskać w te sposób idealnie gładkie podłoża, gdyż utrzymanie jednakowej grubości warstwy na całej powierzchni jest dość gładzi lub masy szpachlowej w sposób mechaniczny wymaga wykorzystania specjalnego agregatu. Agregaty do gładzi i szpachli znacznie przyspieszają cały proces — osoba z wprawą będzie w stanie położyć warstwy gładzi/szpachlę nawet na 500 m2 w ciągu jednego dnia. Przekłada się to na zaoszczędzenie nawet 70% czasu w porównaniu do sposobu ręcznego. Agregaty znacznie ułatwiają też utrzymanie równej warstwy na całej powierzchni — natrysk jest sterowany komputerowo, co pozwala równomiernie rozłożyć materiał. Pozwalają również ograniczyć jego straty — gładzenie mechaniczne wykorzystuje nawet o 30% mniej gładzi. Gładź ma jednak jedno ograniczenie w tej metodzie — nie należy jej nakładać, jeśli temperatura w pomieszczeniu przekracza 30°C. Oczywiście metoda ta nie jest pozbawiona wad. Przede wszystkim cena takiego sprzętu jest wysoka, a sam dobór odpowiedniego sprzętu może być kłopotliwy (ważna jest nie tylko moc samego urządzenia, ale też rodzaj materiału, odległość podawania, czy wielkość dyszy). Nie wyklucza to jej jednak z użytku domowego, gdyż wiele firm oferuje wynajem tych urządzeń. Należy jednak mieć świadomość, że obsługa agregatu (choć niezbyt skomplikowana) wymaga pewnej wprawy i amator może mieć z tym problem. Ponadto trzeba także pamiętać o zabezpieczeniu folią podbitek i okien — mechaniczne kładzenie gładzi gipsowej i masy szpachlowej wytwarza bowiem pewną ilość potrzebne do gładzenie/szpachlowania ścianNiezależnie od wybranej, gładzenie i szpachlowanie ścian wymaga kilku narzędzi. Oto ich krótka lista:szpachelka,paca,mieszarka lub wiertarka z mieszadłem,poręczny pojemnik na rozrobioną masę (np. wiadro),kostka do szlifowania i mała packa,bruzdownica,poziomica,pędzel (do gruntowania),papier mogą się również okazać aluminiowe narożniki, kombinerki, taśma i folia podłożaOd tego, jak przygotowane zostanie podłoże, zależeć będzie czy nakładana szpachla i późniejsza gładź będzie się w ogóle trzymać ścian. Oto krótki poradnik krok po kroku:Krok — na początku konieczne jest prześledzenie/przemyślenie przebiegu kabli elektrycznych i przygotowanie pod nie — jeśli ściana była już użytkowana, trzeba usunąć z niej wszelkie kołki rozporowe, gwoździe, gniazdka oraz stare warstwy farby. Warto usunąć również starą gładź, zwłaszcza gdy ma wyraźne — całą powierzchnię ściany (lub sufitu) należy dokładnie oczyścić z kurzu, zabrudzeń, a zwłaszcza tłustych plam — choć mogą one nie być widoczne spod farby, wpływają na trwałość szpachli i — jeśli podłoże jest słabe lub mocno chłonne, warto je zagruntować przed położeniem masy szpachlowej — wyrówna to chłonność i poprawi podłoże jest już czyste i suche, można przejść do nakładania szpachli i wypełniania ubytków. Po przyschnięciu i wygładzeniu warstwy szpachli można rozpocząć nakładanie ścian – którą metodę wybrać?Wybór metody zależy w głównej mierze od wielkości szpachlowanej/gładzonej powierzchni i częstotliwości ich przeprowadzania. Jeśli przeprowadzasz remont pojedynczych pokoi raz na kilka lat, spokojnie możesz postawić na metodę ręczną. Jeśli jednak planujesz gruntowny remont całego domu, dopiero go budujesz lub zawodowo zajmujesz się tego typu pracami, metoda mechaniczna może się okazać wręcz zbawienna. Wyświetlenia postu: 80 493 No właśnie jak szpachlować by było dobrze no i by nie siadało? To pytanie nasuwa się chyba każdemu kto podjął się naprawy lakierniczej swojego samochodu. Więc zanim zacznę opisywać jak to powinno wyglądać w praktyce szpachlowanie samochodu rozjaśnię może co to w ogóle jest szpachlówka i jakie wady lakiernicze mogą się pojawić w wyniku nieprawidłowego jej stosowania. Szpachlówki to mieszanina żywić poliestrowych i wypełniaczy. Żywica poliestrowa stanowi część około 20-30% jej objętości reszta to wypełniacz mineralny. Dobór żywic użytych do produkcji danej szpachlówki wpływa bezpośrednio na jej jakość, przyczepność do podłoża i elastyczność. Wypełniacze mają różną wielkość i tak przy szpachlówkach wypełniających mają one wielkość około 50-60μm, przy wykończeniowych 20-30μm. Do szpachlówek specjalnych dodawane są różne dodatki, które poprawiają ich właściwości zależnie od potrzeb. np. opiłki aluminium wypływają na lepszą przewodność cieplną jest wtedy idealna przy szpachlowaniu miejsc gdzie następuje częsta zmiana temperatur (komory silnika, maski) Z dodatkiem włókna szklanego które ją wzmacnia i zmniejsza skurcz. Jest niezastąpiona przy szpachlowaniu miejsc spawanych oraz przy konieczności nakładania grubej warstwy. Dodatki zwiększające przyczepność do stali ocynkowanej. Odpowiednie żywice użyte w szpachlówkach do tworzyw sztucznych zapewniają ich elastyczność i przyczepność. Idealne przy naprawie zderzaków i innych elastycznych elementów z tworzyw sztucznych. Typowe szpachlówki można podzielić na twarde i miękkie. Tutaj przed zakupem trzeba się zastanowić jaką szpachlówkę wybrać. Ręczna obróbka twardej jak kamień szpachlówki może nieźle przedłużyć czas naprawy, ale i dać w kość. Większość woli więc szpachlówki miękkie które łatwo i szybko się obrabia. Mają one jednak większą tendencję do skurczu (siadania). Skórcz (siadanie) szpachlówki? Już kilkukrotnie padło to określenie więc warto wyjaśnić co jest przyczyną tego zjawiska. Jak już wspomniałem 20-30% składu szpachlówki to żywica poliestrowa, która ma tendencję do znacznego zmniejszania swojej objętości w trakcie utwardzania. Jest to około 7-8% swojej objętości! Im więcej żywicy tym większy skurcz, dzięki dodanym wypełniaczom skurcz typowej szpachlówki to około 2-3% swojej objętości. Są szpachlówki które mają skurcz około 1% są to wspomniane wcześniej szpachlówki z włóknem szklanym oraz szpachlówki o mniejszej zawartości żywicy z dodatkiem specjalnych wypełniaczy. Mają przeważnie nazwę handlową EASY SAND. Jak radzić sobie ze skurczem (siadaniem) szpachlówki? Utwardzanie się szpachli to proces chemiczny, który przebiega bardzo intensywnie przez pierwsze 20-30 minut, a kończy się dopiero po 2-3 dniach. Przez ten cały czas zjawisko skurczu nadal trwa do zakończenia procesów chemicznych. Teraz zobacz… Kładziesz szpachlówkę, czekasz 20-30 minut i zaczynasz ją obrabiać. Wypracowujesz kształt przez około 1-2h zależnie od złożoności kształtu, przygotowujesz element, podładujesz i lakierujesz. Za kilka dni widać łatę pod lakierem dokładnie takiego samego kształtu jak była szpachlówka! Przykład siadania szpachlówki pod warstwą podkładu akrylowego. Więc co zrobić by uniknąć tej wady lakierniczej? Jak już wiadomo szpachla się kurczy więc logiczne jest, że im grubsza jej warstwa tym bardziej się skurczy 🙂 Więc jeśli musimy nałożyć jej grubszą warstwę najpierw połóż szpachlówkę z dodatkiem włókna szklanego FIBER MICRO. Bo jak już wspomniałem ma ona skurcz około 1% więc znacznie mniej niż zwykła szpachlówka. Następna rzecz jaka może nam pomóc to temperatura. Utwardzanie się szpachlówki to proces chemiczny na który bardzo duży wpływ ma temperatura. Podgrzewając szpachlę znacznie przyspieszamy proces utwardzania i skurczu zarazem. W profesjonalnych warsztatach robi się to promiennikiem IR w naszym garażu raczej takiego sprzętu nie znajdziemy więc można się podratować opalarką czy choćby zwykłą suszarką do włosów. Ja osobiście bardziej wolę tą suszarkę bo opalarka ma znacznie za wysoką temperaturę i przy nie uważnym jej użyciu można sobie biedy narobić. Szpachlę można podgrzać do temperatury max 60*C, więc suszarka w zupełności wystarczy. Podgrzewamy miejsce szpachlowane przez 15-20 minut. Czekamy aż szpachla ostygnie i robimy ostatni delikatny szlif P320 krawędzi szpachlowanej łaty. Na płaskich powierzchniach można użyć długiego klocka przelecieć całość. Następny bardzo istotny czynnik zmniejszający efekt siadania (skurczu) szpachli to ilość utwardzacza. Zbyt mała jego ilość potęguje ten efekt więc trzeba go dać wedle zaleceń producenta, czyli 2-3% wagowo. Szerzej w temacie ilości utwardzacza napiszę za chwile… Dobrze też jeśli podczas całego procesu przygotowania elementu do lakierowania nie będziemy się spieszyć. I damy szpachlówce pokrytej podkładem akrylowym dość czasu by wszystkie procesy chemiczne się zakończyły czyli 2-3 dni i dopiero po tym czasie przejdziemy do szlifu podkładu akrylowego. Jeśli tego czasu jednak nie mamy warto taki zapodkładowany element ponownie wygrzać przez 15-20 minut i po jego ostygnięciu przejść do szlifu podkładu pod lakier. Tylko nie zostawiaj gołej szpachlówki na elemencie przez kilka dni! Szpachla chłonie wilgoć jak gąbka i powoli ją oddaje więc nawet jej wygrzanie nie wiele pomaga. Często widać jak auta z gołą szpachlą jeżdżą po drogach, najgorszy błąd! I pewna korozja po krótkim czasie… Jaki wpływ ma ilość utwardzacza dodana do szpachlówki? Zalecana ilość utwardzacza to 2-3% wagowo, dodanie jej mniej czy więcej jest tak samo błędem. Jeśli już zużyłeś kilka puszek szpachlówki… Czy został Tobie utwardzacz, czy go zabrakło? No właśnie przeważnie zostaje trochę utwardzacza… Za mała ilość utwardzacza wydłuża czas utwardzania się szpachlówki, zwiększa jej lepkość co przejawia się zapychaniem papieru i utrudnia obróbkę oraz potęguje zjawisko skurczu. Jeśli ilość utwardzacza jest wyjątkowo mała >1% przyczynia się do wady lakierniczej w postaci żółtych przebarwień na lakierze, które widać po kilku miesiącach. Szczególnie widać je na jasnych lakierach. Zbyt duża ilość utwardzacza znacznie skraca życie szpachlówki, a w skrajnych przypadkach uniemożliwia jej aplikację. Utwardzacz to nadtlenek benzoilu, który jest wyjątkowo agresywny i potrafi przebić się poprzez podkład i zareagować z pigmentami w lakierze bazowym. Przejawia się to plamami szczególnie widocznymi na niebieskich, czerwonych i zielonych lakierach. Z dwojga złego lepiej jednak dać więcej utwardzacza niż mniej. Szpachlówka ma większą tolerancję na nadwyżkę niż jego za małą ilość, no i wady lakiernicze są mniej prawdopodobne. Dobrą praktyką jest szpachlowane miejsce pokryć warstwą szpachlówki natryskowej, skutecznie zabezpiecza ona przed w/w wadami lakierniczymi, a w szczególności powstawania przebarwień na lakierze. Jak grube warstwy szpachlówki można nakładać? Z punktu widzenia jak najlepszej jakości wykonanej naprawy dobrze by było jakby ta warstwa nie przekraczała 1mm. Producenci szpachlówki określają maksymalną grubość warstwy w przedziale 3-5mm. Ale z praktyki wiadomo, że jest tej szpachli na niektórych autach więcej. Szczególnie na autach sprowadzanych 10-15 lat temu kiedy zamienne elementy blacharskie były trudno dostępne. Takie powypadkowe auto było rzeźbione ze szpachli 🙂 W teraźniejszych czasach takie rzeźby są nie opłacalne. Jest dużo zamienników i łatwy dostęp do elementów karoserii, które się zwyczajnie wymienia i szpachluje ewentualne miejsca spawane i drobne niedoskonałości. Na dzień dzisiejszy modne są ćwiartki więc przed zakupem samochodu używanego lepiej sprawdzić słupki, podłogę, progi i tam szukać szpachli. Jak nakładać gruba warstwę szpachlówki? Jeśli faktycznie jest konieczność nałożenie grubszej warstwy trzeba to robić cienkimi warstwami. Nie można nakładać od razu grubo. Nakładaj wtedy szpachlówkę bez jej szlifowania między warstwami. Jak to wygląda? Kładziesz warstwę około 2-3mm. Przygotowujesz kolejną porcję świeżej szpachli. Kładziesz ją na poprzednią po upływie 7-10min również około 2-3mm Powtarzasz czynność do uzyskania odpowiedniej grubości powłoki. Czekasz na utwardzenie około 20-30 min i zaczynasz obróbkę. Tak jak wspomniałem już wcześniej ze względu na tendencję zwykłej szpachlówki do siadania warto na pierwsze grubsze warstwy użyć szpachli z dodatkiem włókna szklanego… Opisana metoda jest tak zwaną metodą mokrej aplikacji szpachli. Dzięki tej technice zmniejszamy ryzyko pojawienia się rys po szlifie międzywarstwowym grubymi gradacjami na powłoce lakieru. Te rysy też są skutkiem siadania szpachlówki i poszczególnych warstw materiałów lakierniczych po sam bezbarwny włącznie. Niezłe jaja co? Tu potwierdza się moja często powtarzana zasada. Efekt końcowy wypracowujesz sobie podczas obróbki i przygotowania elementu do lakierowania. Użycie złych gradacji papierów, użycie złych proporcji utwardzacza, zła technika aplikacji zemści się na samym końcu. A co gorsze wady w postaci odcięć łat, rys na lakierze, przebarwienia, pojawią się dopiero po kilku dniach albo tygodniach. Jak przygotować szpachlę do aplikacji? Niby proste, ale jest kilka istotnych spraw. Jakie są proporcje i jak bardzo ważne jest ich przestrzeganie już wiemy. Do idealnego zachowania proporcji przydała by się dokładna waga, niestety mało kto taką precyzyjną wagę posiada więc zostaje tylko praktyka niestety. Z czasem da się już wyczuć ile dać tego utwardzacza na podstawie zachowania się szpachlówki podczas obróbki i czasu jej utwardzania. Jeśli szpachlówka w temperaturze około 20*C po 20 minutach podczas wstępnej obróbki P80 zapycha papier oznacza za małą ilość utwardzacza. Jeśli zaś po 2 minutach od połączenia składników twardnieje już na szpachelce i nie daje się jej swobodnie aplikować oznacza zbyt dużą jego ilość. Dobrze przygotowana porcja szpachlówki powinna być plastyczna około 4-5 minut po jej połączeniu z utwardzaczem. Samo mieszanie szpachli z utwardzaczem nie powinno też trwać zbyt długo. Czas 30-60 sekund zależnie od wielkości porcji przy odrobinie wprawy powinien wystarczyć na dokładne wymieszanie składników. Ja małe i średnie porcje szpachli mieszam dwoma szpachelkami w rękach. Sama technika mieszania też jest istotna. Nie należy robić tego zbyt intensywnie by nie napowietrzać szpachli. Taka nadmuchana powietrzem szpachlówka pozostawia później dziurki w szlifowanej warstwie i przy ostatniej warstwie trzeba je później wypełnić szpachlą wykończeniową. Nie łudź się że podkład to wypełni – zapomnij… 😉 Extra siądzie powłoka w tym miejscu i powstanie dołek na lakierze. Czy szpachlę można kłaść na goły metal? W zasadzie czemu mnie, szpachla ma bardzo dobrą przyczepność do metalu. Przyczepność ta oparta jest o dwa zjawiska. Połączenie chemiczne dzięki użytym do jej produkcji żywicom i dodatkom oraz mechaniczna przez kotwiczenie się cząsteczek na zmatowanej powierzchni stali. Ale jest jedno ale! Szpachla nie ma żadnych właściwości antykorozyjnych i do tego ma tendencję do absorpcji wody w sobie. Więc o ile położona na gołą blachę szpachla w miejscach pozbawionych jakiejkolwiek korozji w miejscach nie narażonych na trudne warunki eksploatacji jest dopuszczalna. To już w miejscach naprawianych gdzie była usuwana korozja oraz miejscach narażonych na trudne warunki (błotniki, progi, doły drzwi) trzeba już powierzchnię blachy zabezpieczyć antykorozyjnie. Najlepiej takie miejsce przed szpachlowaniem zagruntować podkładem epoksydowym. Dlaczego pod szpachel podkład epoksydowy? Podkład epoksydowy jest jednym z najlepszych gruntów antykorozyjnych oraz posiada zdolność chemicznego łączenia się z poliestrami, czyli tą naszą szpachlówką. Fakt że jego aktywność chemiczna utrzymuje się do 12h od aplikacji, po tym czasie trzeba już nadać przyczepność przez jego matowanie. Jako uzupełnienie tematu proponuje artykuł: Jak skutecznie zabezpieczyć przed korozją naprawiany element. Jakie gradacje papieru użyć przy szpachlowaniu? Przed aplikacją szpachlówki: Powierzchnię stalową szlifuj P100 – P150 ręcznie lub P80 – P100 szlifierką oscylacyjna. Stare powłoki lakiernicze i podkłady antykorozyjne P240 – P280 ręcznie lub P180 – P240 szlifierką oscylacyjną. Obróbka szpachlówki po utwardzeniu: Szlif P80 – P120 zgrubnie. Szlif P150 nadanie kształtu – obróbka właściwa. Szlif P240 Szlif wykończeniowy Podane gradacje tyczą się zwykłej szpachlówki wypełniającej przy szpachlach wykończeniowych gradacje już idą w górę i przeważnie są to już: P180 – P240 wstępnie, P240 – P320 wykończeniowo. Oczywiście cały proces przygotowania i obróbki szpachli robimy papierami na sucho. Nie szlifuj nigdy szpachli papierami wodnymi na mokro! Jak czyścić szpachelki? Wyobraź cobie, że mam jeden komplet szpachelek stalowych które używam już bardzo długo i nic złego się z nimi nie dzieje. Zawdzięczam to w sumie prostej metodzie czyszczenia tych szpachelek. Wystarczy je zwyczajnie umyć zaraz po aplikacji szpachlówki rozpuszczalnikiem NITRO. Zobacz krótki film na końcu artykułu. No to wyszedł mi niemal że referat o szpachlówkach i podstawach ich użycia. Nie wyczerpuje to tematu bo nadal pozostaje problem wyboru samej szpachlówki (marka, rodzaj, twarda, czy miękka) Jak obrabiać tą szpachlę by uzyskać w miarę sprawnie żądany kształt i idealną powierzchnię. Myślę że to będą dobre tematy na kolejne artykuły i być może filmy. Na koniec dodam jeszcze taką małą, ale bardzo dobrą radę. Po jakimś większym szpachlowaniu, a szczególnie grubszych warstwach szpachli na koniec połóż warstwę szpachlówki natryskowej. Zabezpieczy ona przed w/w wadami powłoki i dodatkowo dopieści powierzchnię nad jaką pracowałeś. Poczytaj dodatkowo artykuł: Stosowanie szpachli natryskowej. Na deser krótki film z procesu szpachlowania i mycia narzędzi. Pozdrawiam. Pęknięcia i rysy na ścianie to dość częsty problem, z którym zgłaszamy się do fachowców. Takie uszkodzenia potrafią znacznie obniżyć estetykę wnętrza, strasząc ciemną szczeliną. Zwykłe malowanie nie wystarczy, ponieważ trzeba wykonać odpowiednie kroki, które naprawią ścianę, przed malowaniem. Wynika to z technologii, na której nie warto oszukiwać, np. skracając czas procesu wysychania mas naprawczych, ponieważ może to przysporzyć dodatkowej pracy. Dlaczego powstają pęknięcia na ścianach? Pęknięcia na ścianach często spotyka się w nowych budynkach lub budynkach, w pobliżu których mają miejsce prace budowlane lub intensywny ruch uliczny. Rysy najczęściej pojawiają się w najsłabszych miejscach konstrukcji, gdzie działają różne siły powodujące powstawanie naprężeń wewnątrz ścian. Dzieje się to na styku elementów wykonanych w różnego rodzaju materiału, np. w okolicach okien, drzwi i żelbetonowych nadproży, w miejscach oparcia belek, czy w pobliżu kanałów wentylacyjnych. Nakładanie masy naprawczej - krok po kroku Naprawę rys należy zacząć od usunięcia wszelkich luźnych fragmentów tynku, które są wokół rysy. Wydrapujemy tynk pod kątem 45 stopni, tworząc tzw. „V”, aby spoina była odrobinę szersza od pęknięcia. Po poszerzeniu rys istotnym krokiem jest usunięcie z nich wszelkich luźnych cząstek kurzu i pyłu. Najlepiej to zrobić, wymiatając je dokładnie za pomocą pędzla. Tak przygotowane rysy należy odpowiednio zagruntować. W tym celu użyj produktu ACRYL-PUTZ GR43 GRUNT PRO. Dzięki temu ściana po wybraniu luźnego materiału wzmocni się, masy wypełniające ubytki będą dobrze przylegały, a tym samym pęknięcie nie będzie się odnawiało. Po zagruntowaniu należy odczekać 24 godziny, aby produkt dobrze się wchłonął i wysechł. Po tym czasie można przystąpić do szpachlowania. Do naprawy płytszych rys idealny jest produkt marki Śnieżka ACRYL-PUTZ® LT 22 LIGHTACRYL-PUTZ® LT 22 LIGHTACRYL PUTZ® LT22 LIGHTZobacz więcejKup online. To MASA NAPRAWCZA SUPERLEKKA SZYBKOSCHNĄCA, czyli specjalna szpachla bezskurczowa, lżejsza od wody i wysoce elastyczna. Masę wciskamy bardzo dokładnie w szczelinę, całkowicie ją wypełniając, żeby podczas wysychania nie powstały bąbelki powietrza. Proces trwa 2 godziny od nałożenia do wyschnięcia na każdy milimetr grubości zaprawy. Ważne jest przestrzeganie zaleceń producenta, aby masa wyschła dostatecznie, by podczas docierania nie uszkodzić jej struktury i nie robić wszystkiego od nowa. Wyschnięta masę starannie przecieramy gąbką ścierną o gramaturze 150. Naprawa głębokich rys Przygotowanie głębokich pęknięć do szpachlowania wygląda tak samo jak w przypadku płytszych rys. Po wydrapaniu tynku, oczyszczeniu szczeliny z pyłu i jej zagruntowaniu oraz odczekaniu 24 godzin należy sięgnąć po produkt do wypełnienia takich głębokich uszkodzeń. Idealna jest MASA NAPRAWCZA ELASTYCZNA Z ZAWARTOŚCIĄ WŁÓKNA SZKLANEGO ACRYL-PUTZ® FX 23 FLEXACRYL-PUTZ® FX 23 FLEXACRYL-PUTZ® FX23 FLEXZobacz więcejKup online od Śnieżki. Masę tę traktujemy inaczej niż poprzednią. Nakładamy maksymalnie 3-milimetrowe warstwy, a każda warstwa musi schnąć 6 godzin. Dopiero po tym czasie nakładamy kolejną i również czekamy, aż wyschnie. Warstwa wykończeniowa Na tak przygotowane ściany należy nałożyć GŁADŹ SZPACHLOWĄ WYKOŃCZENIOWĄ ACRYL-PUTZ® FS 20 FINISZACRYL-PUTZ® FS 20 FINISZACRYL-PUTZ® FS20 FINISZZobacz więcejKup online od Śnieżki. Jest to bardzo ważny etap, ponieważ dopiero tę gładź można dotrzeć na gładko. Gdy po kilku godzinach warstwa wykończeniowa będzie całkowicie sucha, należy ją dotrzeć gąbką ścierną i pomalować. Materiały Śnieżki dedykowane naprawie pęknięć na ścianach są bardzo dobre i łatwe do nałożenia, dlatego prace możesz wykonać sam we własnym zakresie, bez zatrudniania specjalisty. Po wszystkim będziesz miał ściany jak nowe, a w kieszeni zaoszczędzone trzy dniówki fachowca. Film instruktażowy na ten temat znajdzie się na Szpachlowanie, czyli nałożenie gładzi na ściany i sufity, sprawi, że będą one bardzo gładkie Równe i gładkie ściany można pięknie pomalować albo wykończyć tapetą, żeby cieszyły nasze oczy swoją doskonałością. Zobaczmy, jak się szpachluje ściany i jakie materiały będą nam potrzebne. Do szpachlowania (wygładzania) ścian i sufitów wykorzystuje się gładzie i masy szpachlowe. Żeby uzyskać idealnie równe i gładkie powierzchnie, trzeba najpierw odpowiednio przygotować podłoże. Ważne jest prawidłowe jego zagruntowanie. Następnie trzeba nałożyć 1-2 warstwy gładzi tak, by powierzchnia była pozbawiona nierówności. W tym celu zwykłe gładzie szlifuje się. Są też masy bezpyłowe, które wystarczy odpowiednio naciągnąć na ścianę i wygładzić pacą. Jednokrotne naciągnięcie gładzi gipsowej na nowe tynki kosztuje 22-26 zł/m2. Jeśli gładź miałaby być położona na starych ścianach wymagających naprawy, szpachlowania, usługa może kosztować 40-50 zł/m2 zależnie od stanu podłoża. Idealnie gładkie i równe ściany są doskonałym podłożem dla farb do malowania ścian i innych materiałów wykończeniowych, np. tapet. Powłoka malarska będzie zdecydowanie lepiej wyglądać na ścianach z gładzią niż ze zwykłymi tynkami. Także zużycie farb będzie mniejsze. Równie pozytywny efekt uzyskamy, gdy jako warstwę wykończeniową zastosujemy tapety lub tkaniny. Autor: Piotr Mastalerz Pomieszczenia ze ścianami z gładzią wyglądają bardzo estetycznie. Takie powierzchnie wolniej ulegają zabrudzeniu, bo kurz się na nich nie osadza tak szybko jak na bardziej chropowatych powierzchniach Szpachlowanie ścian: jaką gładź szpachlową wybrać Na rynku jest wiele różnych suchych mieszanek, które można wykorzystać do szpachlowania ścian. Znajdziemy gładzie gipsowe, cementowe, wapienne i polimerowe. Z gipsowych najlepiej wybierać gładzie bezpyłowe, które nie wymagają szlifowania, które jest bardzo uciążliwe. Takie masy wiążą wolniej, żeby szpachlarz miał więcej czasu na wykończenie powierzchni. Wadą produktów gipsowych jest mniejsza niż w przypadku innych tego typu produktów odporność na zarysowania oraz wrażliwość na wilgoć. Tych wad nie mają gładzie cementowe lub cementowo-wapienne. Ich zaletą jest także wykańczanie na mokro bez szlifowania ścian. Gładzie te są jasno szare lub białe. Mogą mieć większe ziarno niż gipsowe, więc nie dadzą powierzchni tak gładkich jak z gipsu. Są trudniejsze do układania od gipsowych. Gładzie wapienne również wykańcza się bez szlifowania ścian. Na przyspieszenie prac wpływ ma również fakt, że można je nakładać na tynki cementowo-wapienne już po 7-10 dniach, a nie po miesiącu jak gipsowe. Gładzie wapienne dają bardzo białe wykończenie o właściwościach antyseptycznych. Najnowocześniejszy produkt to gładzie polimerowe dostępne w postaci gęstej pasty gotowej do nakładania. Masę tworzy wypełniacz dolomitowy z dodatkiem żywic polimerowych dających dużą elastyczność, trwałość i twardość. Gładzie polimerowe są bardzo odporne na uszkodzenia, zwłaszcza pęknięcia od naprężeń, które mogą pojawić się w nowo zbudowanym domu, który osiada. Takie gładzie poleca się też to szpachlowania płyt gipsowo-kartonowych w zabudowie poddasza. Gładzie polimerowe wymagają szlifowania. Na rynku można znaleźć też gładzie modyfikowane polimerami, czyli gipsowe lub cementowe z dodatkiem żywicy, która ma nieco poprawić ich właściwości. Wybierając gładź, trzeba sprawdzić, jakiej wielkości jest jej uziarnienie, bo to decyduje o grubości warstwy i możliwej do osiągnięcia gładkości ścian. Im mniejsze ziarno (kruszywo), tym cieńszymi warstwami można aplikować masę i tym gładsza będzie wykończona nią ściana. Autor: Śnieżka Na rynku jest bardzo dużo gładzi i mas szpachlowych. Zanim wybierzemy produkt, warto skonsultować się z wykonawcą Szpachlowanie ścian: ręcznie czy maszynowo Na rynku przeważają gładzie, które można nakładać maszynowo i ręcznie. Gładzie ręczne nadają się tylko do ręcznej aplikacji i wykończenia. Gładzie maszynowe można nakładać z użyciem agregatu tynkarskiego albo ręcznie. Wykorzystanie maszyn hydrodynamicznych zdecydowanie przyspiesza prace wykończeniowe. Do natrysku są przeznaczone gładzie polimerowe lub gipsowe modyfikowane żywicami, które tworzą mocne i odporne na uszkodzenia powłoki. Przeczytaj także: Malowanie natryskowe - pistolety do malowania przegląd >>> Autor: PutzSystem Wiele gładzi można nakładać maszynowo, np. metodą natrysku hydrodynamicznego Autor: Greinplast Masa szpachlowa służy przede wszystkim do naprawiania ścian, ale można nią też je wygładzić Nazewnictwo Na rynku jest bardzo dużo produktów, które mają w nazwie słowo "gładź" lub "szpachla" i ich pochodne. Często mimo różnych nazw mogą one być bardzo podobne pod względem parametrów użytkowych i uzyskanych efektów. Generalnie gładź to rodzaj tynku cienkowarstwowego przeznaczonego do całopowierzchniowego wykańczania ścian. Masy szpachlowe, szpachle, szpachlówki służą przede wszystkim do naprawy nierówności i ubytków w ścianach i sufitach. Można je także wykorzystać tak jak gładzie - do wykończenia wielkich powierzchni. Mają więc większe zastosowanie niż gładzie. Warto pamiętać, że gładzi nie należy wykorzystywać do naprawiania ścian i sufitów. Szpachlowanie ścian: przygotowanie podłoża Żeby efekt nakładania gładzi był widoczny, trzeba najpierw wyrównać podłoże, wszelkie nierówności, wystające fragmenty tynku skuć lub zeszlifować, a ubytki i pęknięcia wypełnić masą szpachlową. Powierzchnia, na którą będzie nakładana gładź, musi być równa, w miarę gładka, sucha i odpylona. Przeczytaj także: Jak zlikwidować pęknięcia na ścianie? Dziura w ścianie – jak naprawić ubytek po odpadnięciu tynku >>> Szpachlowanie ścian: gruntowanie Następnym krokiem, z którego nie warto rezygnować podczas szpachlowania ścian, jest zagruntowanie podłoża. Ma ono za zadanie poprawić jego chłonność i zwiększyć przyczepność następnych warstw. Grunt dobiera się do rodzaju podłoża. Jeśli jest to np. tynk gipsowy lub cementowo-wapienny, dobrze jest zastosować grunt głęboko penetrujący, który wyrówna chłonność. Na podłoża bardzo gładkie, powinno się nałożyć grunt zwiększający ich chłonność. Po nałożeniu gruntu trzeba odczekać zwykle 12 godzin przed układaniem gładzi. Przeczytaj także: Usuwanie plam i zacieków ze ścian >>> Autor: Jan Wajszczuk Powierzchnie przeznaczone do nałożenia gładzi trzeba zagruntować, żeby wyrównać chłonność i poprawić przyczepność Szpachlowanie ścian: przygotowanie masy Najprościej jest wykorzystać do szpachlowania ścian masę polimerową w postaci pasty gotowej do użycia, którą można tylko przemieszać przed aplikacją. Jeśli prowadzimy prace zimą, należy wiadra z gładzią wcześniej postawić w wykańczanym pomieszczeniu, żeby wyrównała się temperatura materiału. W przypadku mas polimerowych trzeba uważać, żeby podczas transportu lub składowania w niewykończonym domu masa nie przemarzła, bo to może zniszczyć jej właściwości użytkowe. Suchą mieszankę w workach należy zarobić wodą w proporcji podanej przez producenta. Mieszankę wsypuje się do czystej wody (nie odwrotnie) i wyrabia mieszadłem wolnoobrotowym założonym na wiertarce. Zwykle robi się to 2 razy. Po uzyskaniu równomiernie wymieszanej zaprawy odstawia się ją na 5-15 minut i ponownie krótko miesza. Masa gotowa do nakładania powinna mieć konsystencję gęstej śmietany albo miękkiego masła. Powinna być jednorodna, bez grudek ani żadnych zgrubień. Żeby sprawdzić, czy masa do szpachlowania jest dobrze rozrobiona, trzeba nałożyć ją jednolitym ruchem na ścianę. Jeśli można to zrobić lekko i płynnie, a powstały pas materiału jest gładki i się błyszczy, to znaczy, że masa jest odpowiednio przygotowana. Autor: Rigips Dobrze wyrobiona masa ma konsystencję gęstej śmietany Szpachlowanie ścian: układanie gładzi Gładź układa się w 1 lub 2 warstwach. Są one bardzo cienkie, mają od 0,1 do 5 mm grubości. Masę trzeba nakładać w małych porcjach zdecydowanymi ruchami za pomocą pacy metalowej. Żeby masa była rozprowadzona równomiernie, pacę trzeba silnie dociskać do podłoża. Liczba warstw zależy od jakości podłoża, rodzaju gładzi i umiejętności szpachlarza. Na bardzo równym wprawny fachowiec może naciągnąć tylko 1 warstwę gładzi i wyrównać ją raz za razem długą pacą metalową, tak zwanym piórem. W większości wypadków nakłada się jednak 2 warstwy – drugą dopiero po wyschnięciu pierwszej. Robi się to tak samo, jak w przypadku jednowarstwowego wykańczania. Zwykle pierwsza warstwa jest grubsza - wyrównująca, a druga – cieńsza, wykańczająca. Niektóre masy gipsowe bez szlifowania nakłada się pacą metalową, a potem wyrównuje pacą gąbkową i ostatecznie wyrównuje długim piórem. Przeczytaj także: Malowanie ścian bez błędów - poradnik domowego malarza >>> Cienkie tynki dekoracyjne na ściany wewnętrzne >> Autor: Rigips Gładź nanosi się pacą metalową, zdecydowanymi, mocnymi ruchami pokrywając kolejne fragmenty ściany Autor: Mariusz Bykowski Do wykończenia narożników wewnętrznych przyda się kielnia kątowa nazywana motylkiem Szpachlowanie: pamiętaj o narożnikach Gładź najlepiej jest nakładać od narożników, które wymagają starannego obrobienia. W zewnętrznych w tynku są zwykle zatopione aluminiowe narożniki, które dają kąt prosty. Gładzią trzeba je dokładnie pokryć, nakładając ją od zewnętrznej krawędzi. W narożnikach wewnętrznych podobnie gładź naciąga się od kąta w głąb ściany. Do wygładzenia powierzchni używa się kielni kątowej, tak zwanego motylka. Szpachlowanie ścian: szlifowanie To bardzo niewdzięczne i uciążliwe zajęcie w trakcie szpachlowania ścian, podczas którego powstaje dużo pyłu. Do ostatecznego wyrównania ścian i sufitów stosuje się papier ścierny nakładany na pacę lub specjalne klocki z papieru. Żeby ściany były jak najgładziej wykończone stosuje się papier o niskiej gradacji, np. 180-200. Przy szlifowaniu mechanicznym używa się siatek polerskich o bardzo drobnym ziarnie. Po szlifowaniu pył zalega wszędzie, dostaje się do wszelkich zakamarków, więc jest trudny do usunięcia. Należy pamiętać, że do jego zbierania trzeba stosować odkurzacze przemysłowe do tego dostosowane. Zwykły odkurzacz domowy można szybko w ten sposób uszkodzić. Autor: Jan Wajszczuk Do wygładzenia powierzchni ścian stosuje się papier ścierny o bardzo drobnym ziarnie nałożony na pacę

jak kłaść szpachlę na ścianę